Bullterrier miniaturowy - vademecum rasy
Informacje o najmniejszej rasie należącej do terrierów typy bull - bullterrierze miniaturowym:
* Wygląd
* Charakter
* Historia rasy
* Choroby, które dotykają tą rasę.
* Populacja rasy.
1) Wygląd ogólny.
Bullterrier miniaturowy jest psem Mocno zbudowanym i umięśnionym, proporcjonalnym i ruchliwym. Sprawia wrażenie żywotnego, rezolutnego i inteligentnego. Jego unikalną cechę stanowi opadająca linia kufy (downface) i jajowaty kształt głowy.
2) Piłeczkowy maniak.
Bullterrier jest nazywany gladiatorem psiego rodu. Pełen ognia i odwagi. Charakteryzuje się zrównoważonym usposobieniem i potrafi być zdyscyplinowany. Choć jest psem upartym, ma wyjątkowo dobre nastawienie do ludzi.
Bullterrier miniaturowy ma wszystkie cechy psychiczne swego większego krewniaka, a zarazem jest jeszcze przyjaźniejszy i serdeczniejszy wobec człowieka, kocha kontakt z właścicielem (także fizyczny - uwielbia być głaskany, przytulany i pieszczony), bardzo lubi dzieci, jest pełen temperamentu, wesoły, żywy i radosny. Pomimo swych niedużych rozmiarów, bullterrier miniaturowy daje się również szkolić w każdej dzidzinie (np. jako pies myśliwski, a także w kierunku obrończym).
Bullterriery kochają zabawę wszelkiego rodzaju, lecz gdy mają w pyszczkach piłeczkę, ich oczy zdają się mówić: "Jestem w raju".
3) Historia rasy.
W miotach bullterrierów normalnej wielkości zawsze pojawiały się mniejsze osobniki. Utrwalenie typu nastąpiło przede wszystkim dzięki dążeniu hodowców do stworzenia psa miniaturowego, który jednak zawsze pozostawał w cieniu dużego bullterriera. Miniatura, propagowana także jako piesek dla pań, nie zrobiła kariery. Rasa ta została bowiem wyhodowana do walki, a nie jako ozdobna. Pies ten nawet mały, nigdy nie nadawał się do eleganckich salonów. Wszędzie gdzie się pojawiał, zdawał się mówić: "Ja już jestem, a gdzie jest szczur?". Bardziej popularny był na tyłach kamienic w mieście, gdzie roiło się od szczurów. Mieszkańcy byli wdzięczni małemu, niewymagającemu mordercy szczurów, nie potrzebującemu dużej przestrzeni. W 1918 roku jego księgi rodowodowe zostały zamknięte. Wydawało się bowiem, że rasa wyginęła. Szczeniąt nie zgłaszano do rejestracji, ponieważ ich prawdziwych zwolenników nie obchodziły rodowody i wystawy. W latach 30. bullterrier miniaturowy znów się pojawił. Na skutek łączenia go z bullterrierem normalnej wielkości i rezygnacji z ograniczenia masy ciała, obecnie jest on wierną kopią swojego większego brata, obdarzona wszystkimi jego zaletami.
4) Schorzenia bullterrierów miniaturowych.
Bullterriery miniaturowe są zazwyczaj psami zdrowymi, odpornymi i nie sprawiającymi większych kłopotów zdrowotnych. Jednak czasami potrafią być obciążone chorobami:
a) Primary Lens Luxation (PLL) - Pierwotne zwichnięcie soczewki
Dziedziczony stan, w którym włókienka utrzymujące soczewkę w jej normalnej pozycji łamią się i tak soczewka staje się rozluźniona (nadwichnięta) lub kompletnie oddzielona (zwichnięta). Soczewki będące w takim stanie łatwo mogą przemieścić się do przedniej komory oka, to powoduje szybko rosnące ciśnienie wewnątrz gałki ocznej (jaskra). Jest to niezwykle bolesne i niezbędna jest szybka pomoc okulistyczna (natychmiastowa redukcja bólu i ciśnienia). Jeśli PLL jest nie leczone może doprowadzić do utraty wzroku w zaatakowanych oczach. PLL ujawnia się między 2-5 rokiem życia. Występuje w ok. 4% populacji niemieckich MBT
b) Niewydolność nerek
Przypuszczalnie dziedziczne uszkodzenie nerek o nieznanej dotąd przyczynie. Ujawnia się miedzy 2-6 rokiem życia. Symptomy : pragnienie, obniżony apetyt, utrata wagi i kondycji, późniejsza apatia (pojedyncze doniesienia o nudnościach, wymiotach). Uszkodzenie nerek prowadzi do śmierci. Schorzenie to spotykane u niewielu psów tylko w niektórych liniach hodowlanych. Ochroną są testy krwi u psów hodowlanych.
c) Defekt zastawki serca
Przez niedostateczne zamknięcie zastawki serca dochodzi do mieszania się krwi bogatej w tlen z krwią odtlenowaną w krwiobiegu . Schorzenie manifestuje się od urodzenia. W większości przypadków psy nie okazują symptomów choroby, mogą wieść normalne życie. Przy normalnym napięciu fizycznym pies może normalnie żyć. Częstość występowania jest nieznana ponieważ bardzo niewiele psów jest testowanych gdyż w większości przypadków choroba pozostaje niezauważona.
d) Głuchota jednostronna/dwustronna
Spotykana częściej u Bullterrierów Standardowych. Manifestuje się od dnia urodzenia. Diagnozuje się przez Testy BEAR (obowiązkowe dla psów hodowlanych). Spotykana u bardzo niewielu Miniatur.
5) Populacja Minibulków w Polsce.
Bullterrier Miniaturowy jest jeszcze bardzo rzadką rasą ze względu na nieliczne mioty, małą populację w naszym kraju, a także ze względu na wysoką cenę szczeniaka (około 1500 - 2000 Euro), ale pomimo tych niesprzyjających czynników w przeciągu kilku ostatnich lat populacja miniatur w Polsce wzrosła kilkukrotnie.
W chwili obecnej szacuje się że w Polsce mamy około 20 przedstawicieli tej rasy.