WYBÓR I KUPNO SZCZENIAKA
Kupując szczeniaka należy przede wszystkim zastanowić się nad tym, czy mamy odpowiednie warunki i czas, aby się nim zająć, czy ktoś z członków rodziny zostaje w domu. Pies nie powinien całymi dniami pozostawać sam. Kto go będzie wyprowadzał? Czy mamy możliwość go wyżywić? Czy możemy zapewnić właściwy tej rasie tryb życia, czy dysponujemy dostateczną przestrzenią w naszym mieszkaniu?
Jeśli kupujemy szczeniaka z metryczką, za pośrednictwem Związku Kynologicznego, możemy być pewni, jakiej będzie rasy, jakiej wielkości i kształtu gdy dorośnie. Z reguły dziedziczy on także pewne cechy charakteru, utrwalane przez hodowców danej rasy.
Na ogół kupujemy szczenię dwumiesięczne. W Polsce kupując np. syna pary międzynarodowych championów piękności, płacimy tyle samo, co za psiaka przeciętnego pochodzenia. 'Hodowca wymienia cenę za szczenię, a nabywca łowi w grupie malców jedno z nich. Cena ich jest jednakowa. Jakże różne są jednak szczenięta z jednego miotu... Ze sprzedażą ładnego szczeniaka hodowcy zachodni nie spieszą się. Dysponując na ogół miejscem w swoich kennelach oraz tanią karmą ryzykują, by sprzedać odchodowanego, dobrze zapowiadającego się psa ze znacznym zyskiem. Małe szczenię - to jak los na loterii, nigdy nie wiadomo, co z niego wyrośnie. Wielu ludzi woli więcej zapłacić i kupić rocznego, pięknego psa, unikając przy tym trudów wychowu szczenięcia. Nieprawdą jest, jakoby roczny czy starszy pies nie przyzwyczaił się szybko do nowego domu.
Pies czy suka? Co wybrać? Suka jest sprytniejsza, bardziej przywiązana do właścicieli, bardziej uczuciowa i na ogół nie ma tendencji do wybierania się na samotne wyprawy. Z kolei czekają nas mniej więcej dwa razy w roku okresy cieczki, gdy trzeba o nią
specjalnie dbać i pilnować jak oka w głowie. Nie pilnowany pies łatwo stanie się włóczęgą.
Pies długowłosy czy szorstkowłosy, wymagający czesania i fryzury, czy pies o sierści krótkiej? Częste czesanie psa to dla wielu osób zbyt duży obowiązek.
Niezwykle ważny jest też charakter psa. Nie radzę więc brać szczenięcia, które zamiast radośnie garnąć się do człowieka siedzi samotnie w kącie; jest osowiałe i nieśmiałe. Lepiej też zawsze brać szczenię o mocnej budowie, masywne, które najlepiej je. Nieprawdą jest, że z najmniejszego w miocie szczeniaka wyrośnie drobny piesek, co w wielu rasach jest zaletą. Często z takiego najmniejszego wyrasta najwyższy, tyle że o cienkiej kości i bocianich nóżkach. Trzeba się zabezpieczyć przed ewentualnymi szkodami, chowając bądź przenosząc co ,;ciekawsze" przedmioty na "wyższe piętro". Sam na sam z parą pantofli kończy się zwykle ich zniszczeniem. Gdy wychodzimy z domu, wyjmijmy kable telefoniczne i elektryczne z gniazdek.
Szczenię powinno być przez hodowcę przynajmniej dwukrotnie odrobaczone. Ale jeśli zaniedbał on tego obowiązku, musimy to koniecznie zrobić sami. Nie należy wierzyć w zapewnienia hodowcy, że suka nie ma glist. Można zaryzykować twierdzenie, że szczenięta zawsze mają glisty, gdyż w okresie ciąży larwy wędrują poprzez mięśnie suki do płodu i nawet w idealnych warunkach chowane szczenięta rodzą się zarobaczone. Wystarczy jednak już w trzecim tygodniu podać im zawiesinę Combantrin-Pyrantelum, Antiverminę czy coś odpowiedniego przeciwko glistom, by zniszczyć je skutecznie. zabieg ten trzeba bezwzględnie powtórny po 14 dniach. Dajemy np. 1 cm Combantrinu na 5 kg wagi ciała szczeniaka.
Dopiero w tydzień po tym powtórnym odrobaczeniu możemy psiaka szczepić. W zasadzie do końca okresu szczepień profilaktycznych piesek nie powinien być prowadzany po ulicach, gdzie łatwo może zetknąć się z wirusami. Koniecznie musimy szczepić go przeciwko parvovirozie, chorobie śmiertelnej, atakującej młode organizmy. Drugą ważną dawką szczepień będzie nosówka z leptospirozą. Wszystkie te szczepienia aplikuje lekarz weterynarii odrobaczonym już szczeniętom.
Nie czekajmy zbyt długo ze szczepieniem nosówki, gdyż niebawem
następuje u szczeniąt proces zmiany zębów, podczas którego nie powinno się w zasadzie psa szczepić. Mogą bowiem wystąpić w tym okresie na nowych zębach przeżółcenia szkliwa (tzw. uzębienie ponosówkowe). Po szczepieniu przez 2 tygodnie nie wolno psa wyprowadzać na ulicę.
Dorosłe psy bardzo często miewają różnych gatunków tasiemce. Wtedy około odbytu mogą pojawiać się jakby zeschłe, małe nasionka ogórka. To są wydalane człony tasiemca. Bywa, że tasiemiec, nawet po parokrotnym truciu przęz lekarza weterynarii, nie ginie i zabiegi trzeba powtarzać aż do całkowitej likwidacji.
(żródło http://bramy.net.pl/aptus/porady.htm)
